Rozdział 20

*Następny dzień Studio*

-Wiem że do końca roku zostało jeszcze parę miesięcy jednak muszę was poinformować że musicie złożyć już papiery na studia. To jest wasz ostatni rok i chce również żebyście dali z siebie wszystko. Ja osobiście polecam wam najlepszą uczelnie w Buenos Aires Uniwersytet On Beat. Macie 2 tygodnie na złożenie papierów-powiedział Pablo i wyszedł z sali
-I co wy na to?-spytała Fran
-Wiecie czytałam o tej szkole jest naprawdę dobra-powiedziała Cami
-Tak chyba się do niej wybierzemy co?
-Czemu nie-powiedziałam
Spacerowaliśmy z Leonem po parku i powróciły do mnie słowa mamy Leona
-Leon powiedz mi chciałbyś spędzić zemną resztę życia?
-Violu co to za pytanie oczywiście, chodź-powiedział i pociągnął mnie za rękę. Wyskrobał się na fontannę i zaczął krzyczeć
-KOCHAM CIĘ VIOLETTO CASTILLO!!!
-Leon przestań
-Nie, chce żeby cały świat słyszał że cię kocham
-Ja też cię kocham-powiedziałam i go pocałowałam. Leon  oczywiście oddał pocałunek
-Violu może pójdziemy do mnie
-Niema mowy, przykro mi ale wracam już do domu
-No weź
-Nie-powiedziałam po czym udałam się w kierunku domu
-To pozwól mi cię chociaż odprowadzić
Kiedy byłam już w domu tata poprosił mnie na rozmowę
-Violu rozmawiałem z rodzicami Leona i razem doszliśmy do wniosku że najlepszym rozwiązaniem będzie stworzyć jedną firmę która potem wam przekażemy
-Tato ty też!, my jesteśmy jeszcze za młodzi na ślub
-Spokojnie poczekamy
-A jeśli Leon to nie ten jedyny?
-Violu to jest ten jedyny bo jaki wariat krzyczał by na całe Buenos Aires że cię kocha
-Z kąt o tym wiesz?
-Od Olgi jest wszędzie gdzie się coś dzieje
-A dobrze wiedzieć-powiedziałam i udałam się do swojego pokoju

*Tydzień później*

Chyba wszyscy złożyliśmy papiery do tej szkoły On Beat ale żeby się tak dostać nie wystarczą papiery trzeba zdać egzaminy ze śpiewu i tańca. Dzisiaj zdaje ja Fran i Leon w życiu się chyba tak nie denerwowałam
-Leon zapomniałam słów piosenki, co ja w ogóle miałam śpiewać
-Violu spokojnie wszystko będzie dobrze jesteś genialna
-A jak się nie dostane a ty tak i nie będziemy razem i się od siebie oddalimy-mój monolog przerwał mi Leon
-Wiem co może ci pomóc chodź ze mną
-Leon?-spytałam poważnym głosem
-Oj nie gadaj tylko chodź-na jego twarzy pojawił się uśmieszek a kiedy z kierowaliśmy się do pomieszczenia z napisem schowek już wiedziałam o co mu chodzi. Ja chyba potrzebowałam takiego odstresowania.
Leon rozpiął spodnie a ja zsunęłam spódniczkę i wiecie co było później. Po 10 minutach zadzwonił mi telefon to na pewno Fran
-Leon przestań, tak Fran
F: Violu gdzie ty jesteś zaraz ty
V: Już idę-powiedziałam i się rozłączyłam-dokończymy to później-powiedziałam do Leon i wyszłam
-Już jetem
-Widzę że się już tak nie stresujesz
-Yyy tak już mi przeszło
20 minut później wyszłam z sali przesłuchań
-I jak ci poszło-spytała Fran
-Myślę że całkiem nieźle
-Ok to ja będę już lecieć umówiłam się z Fede
Pomnie wszedł Leon. Jemu też poszło dobrze więc udaliśmy się na obiad do restauracji. Po obiedzie miałam iść już do domu ale Leon mnie zatrzymał
-Przecież mi obiecałaś
-Dobrze obiecałam-powiedziałam i go pocałowałam
Udaliśmy się do domu Leona i od razu powędrowaliśmy do sypialni  i zrobiliśmy To


A na taki pomysł wpadłam z tym schowkiem:-)
Ostatnio nie mam dużo czasu więc nie wiem czy rozdziały będą się pojawiać codziennie
Komentujcie<3